De Foorschtmȁischter Chȁller, wo bìs ìm 22i di grooss Tössuufforschtig glȁitet hȁt, mues ùf sii Aart en Giznȁpper gsii sii. Wȁmmer nach eme schtrȁnge Taag an schtȁile Höger no bìs Majooren ìm Alperöösli iigcheert seig, heb er ȁifach eso lang de Gȁltseckel nȕd fȕregmacht, bìs de ganz Chùnte zaalt gsii ìscht. Jetz hȁt aber de Föörschter Chuenz ìm Fȁlmis, won als Vooraarbȁiter en Groosstȁil von doozmoolige Waldwȁȁg mìt eme Gschaar Italiëëner gmacht hȁt, ìm 12i e nöiji Schüür bboue, ùnd wìll ër ìmmer no de Dewiise «ȁin Dienscht ìsch der ander wërt» glȁbt hȁt, frooget er de Foorschtmȁischter wȁg em Uustecke vo de Tränaasche vom Bouplatz. De Chȁller hȁt das gmacht ùnd hìnderhëër e gsalzni Rȁchnig gschìckt. De Vetter Föörschter seig echli suur woorde. Hȁt er sȁlber jo em Foorschtmȁischter no nie Rȁchnig gschtellt fȕr Ȁxtralȁischtige. Esoo sìnds dȁnn emool wìder ìs Majooren ùsse bìme Zvȁschper no zȁmeghockt. Em Föörschter si Ghìlfe sìnd ìm Bìld gsii was gschpìlt wììrt ùnd hȁnd vìlìcht es Glaas mee mögen as sùscht. Item, de Chuenz hȁt si an es Öörtli abgmȁldt, hȁt ì de Chùchi em alte Ryser gsȁit, dëë Chùnte zaali dȁnn de Chȁller, ùnd ìsch Rìchtig Schtadel hȁizue gloffe. Ȁin ùm der Ander seig dȁnn uufgschtande, bìs zletscht no de Foorschtmȁischter elȁige vor em halblëëre Glaas ghocket ìsch. Ja nù, ër hȁt dȁnn gueti Miine zù dem Schpììli gmacht ùnd Gottsname dë Bȁttel zaalt. Nie hȁt mer von ìmm en Komentaar ghöört. Nù hejg ëër schpȍȍter de Gȁltseckel öppen echlii ender fȕregnoo.
[ 39 ]