En laue Lùft dùrs Tȁȁli ii,
ùnd s gruened scho ìm Sùneschii
Guggublueme – Vejeli.
Gwȕss bald ghöörscht ìm tùnkle Wald,
wien der frööli wìderhallt
s Guggus Früeligsruef!
Wȁnn’t ȕber grüeni Wȁide goosch,
oder doben ùf de Hööchi schtoosch,
wììrt’s der nȕd sȁltsaam z Muet?
Das jubiliert ùnd sìngt ùnd ruuscht.
I ha mi gfreut ùnd dȁnn lang gluuscht,
eme Liedli ùs der alte Ziit.