I glaube, no bìs ìd Füfzger Joor ie sìnd d Ùssewachtschtroosse mìt Rossgschpann pfaadet woorde. Ùf öisere Gmȁindsiite sìnd de Halbheere Frìdel ìm Loch, ziitewis au sin Brüeder, dȁnn de Blaser Johann ùf Hischwiil ùnd der Adolf Buecher ìm Fȁlmis mìt em Pfaadschlìtte gfaare. Wȁnn’s mögli gsii ìscht, ìmmer sȁchsschpȁnig. Vìll mer ìscht, hȁt mer de Pfaadschlìtten ìmmer ìm Loch obe ghaa ùnd vo deet uus zeerscht gȁgem Rood ùnd ìd Geere hìndere pfaadet. Bì ganz groossem Schneefall hȁt au de ›Lueget Miggel‹ mìt siine zwee rìsige Schtiere (Ochse) Voorschpann glȁischtet. Schpȍȍter au de Schange Hans ìm Rood, mìt siim ùnd s Rȁchemachers Ross.
Die Pfaadmannschaft hȁt nȁbet de Füerme no öppe drei bis vier wiiteri Mane zelt. Ìn Driissger, Aafang Vierzger Joor, ìscht mȁischtens au de Schtroossevoorstand, de Zìmmermȁischter Otto Schufelberger ìm Rood, debei gsii. Notüürli au öppe de Wȁȁgchnȁcht Albert Brȁndli ìm Erli ùnd mȁngs Joor de ›Naase Ruedi‹, won aaschiined Gmȁindswȁȁgchnȁcht gsii ìscht. Die Mannschaft hȁt dȁnn bì jederen Abzwiigig de Schnee usegschuflet ùnd au öppenemool müese Wäächtelen ewȁggmache, wìll mer sùscht ȁifach nȕd dùrechoo wäär.
Es ìscht dȁnnzmool bì vìllne Ghööft üepli gsii, das mer de Pfaaderen en Schnaps oder es Moscht ggëë hȁt, ùnd esoo ìsches bìs z oobig mȁngs Mool efang echli luut zueggange. Ȁimool, wȁissi – doo ìscht no de Fuerme vom Blaser, ›de Chȁgi Schang‹, debii gsii, hȁnds ì der Oo vor de ›Sȁnnhȕtten‹ ùsse Krach ghaa mìtenand, ùnd de Schȁngel hȁt e paar zȕmpftigi mìt de Gȁiselschtȁcke verwȕtscht.
Wȁnn’s schtrȁng gloffen ìscht, hȁts dȁnn scho fascht möge Vȁschper wëërde, bìs d Pfaader ìs Fȁlmis choo sìnd. Wȁnn ìmmer mögli, ìsch mer bìm Schuemacher Frìdel rùnd ùm d Schüür ùme gfaare, wìll mer dȁnn de Pfaadschlìtte nȕd hȁt müese zȁmelegge zùm ùf de Schtrooss cheere. Die Füerme sìnd mȁischtens ìm Militäär Trängler oder Artileriifaarer gsii ùnd hȁnd vo deet scho Erfaarig ghaa ìm sȁchsschpȁnig Faare. Gwöndli ìscht dȁnn ùf de bȁide vordere Gschpann ȁine grìtten ùnd hȁt uufpasst, das ì den ȁnge Rȁnken ùmen ali Ross graad ìm Zùùg gschtande sìnd, sùscht hetts abgfìggeti Flangge ggëë, ùnd di hìnderschte Ross hetts gaar chönen ȕber de Huuffe rüere.
Es ìscht mer no ìm Oor‚ wie’s amig gchìde hȁt, wȁnn de Pfaadschlìtten ùnderwȁgs gsii ìscht. [ 17 ] Jedes Handross hȁt em Chùmet aaghȁnkt e groossi Rolen oder gaar es Gschȁll trȁit. Das hȁt mer dȁnn scho vo wiit hëër ghöört, ùnd ìscht hȕt lang vergangni Erìnnerig an e Ziit, wo mer no mìt vìll Handaarbet ùnd de Hìlf von Zùgtieren öiseri Schtroosse pfaadet hȁt ùnd demìt en hërrliche Schlìttwȁȁg gmacht woorden ìscht.
[ 18 ]