Die Wort sìnd grad es Lȁbe lang scho mìt mer ggange. Öppe kritisch am Aafang, wäärescht lieber ooni ggange. Wȁnn d Mueter sich hȁt Soorge gmacht wo mer ȁcht ùmegheied, ȁim jede Schrìtt hȁt ȕberwacht, ob mer am Bach, am Waldrand seied. Ìn schpoote Jooren ìmmer no ghȁisst’s »wohii gooscht?« Wȁnn’t lang nȕd chùnnscht, sìnd...