Wie wiissi Schwȁȁn flüüged Wùlche
hööch ȕber mììr devoo.
D Schatte haschted aben ufe
ȕber d Fȁlder hìnenoo.
Husched luutlos ȕber d Wȁlt,
ȕber Taal ùnd Höger ine.
Schtrȁichled Bùngert, Hoof ùnd Zȁlgg,
lönd mer Ziit zùm Noowesìne.
Lönd mi schtuune doo ìm Graas,
wie früener ì de Chìndeziit,
woni gsùne hȁn – fȕr waas
as es ȁcht au Wùlche gìt.