Ich mag mi ërìnnere, das ì miner Schuelziit emool en ggleerte Hërr ì de Sandgrueb vornen en ȁigenaartigi Apperatuur uufbboue hȁt. Ich wùùrdi glauben es seig ìm Sùmmer gsii, hȁt dëë en viereggige Raame mìt fiinem Schtoff ȕberschpannt uufgschtellt ùnd dernȁbet es ȁifachs Teleskoop wo s Sùneliecht ùmgglȁnkt ùf die Liinwand gworffe hȁt. Dë Maa hȁt is dȁnn ërchläärt, wȁnn ër de Schtandoort gnau ërrȁchnet hebi, müessti bald emool en Planeet vor der Sùne dùregoo, ùnd das chönni dȁnn ùf de Liinwand gnau verfolgt wëërde. Wìchtig seig di gnaui Ziit vo dem Ërȁignis ùnd wie lang ì Sekùnde gmȁsse dë Dùrchgang göng. Demìt dë Voorgang besser sìchtbaar ìscht, hȁt ëër dȁnn no en groosse Sùneschìrm uufgschtellt, das mer ìm Schatte hȁt chöne bìobachte.
Doo hȁn ich tȁnkt ghaa, das mües sìcher en füüschtige Flȁcke si wo do drȕber göng. Bìwoori, aber kȁin Rȁppler grooss ìscht dë tùnkli Pùnkt dȁnn zìmli ùm di aaggëë Ziit dùreggange, langsam ùnd gaar nȕd schpektakuläär.
Bì dem Maa mues es si ùm en Aschtronoom vo Zȕri ghandlet haa, dëë hȁt e gwaltigi Freud ghaa, das sini Bìrȁchnig gschtìmmt hȁt ùnd de Merkur – es chann sich glaub nùr ùm de sȁb ghandlet haa – ase schöön ȕber sini Liinwand ewȁgzogen ìscht. Ùnd iich! Hȁn notüürli müese gaffen ùnd bìn z schpoot hȁichoo ùnd hȁn ›de Chȁib‹ ȕberchoo vo de Mueter.
Vìli Joor schpȍȍter hȁt mi dȁnn de Robert Germann ìm Naaren ùne gfrooget, seb ich mìtchiemt ìs Glarnerland, deet seig eso en Dùrchgang z gsee. Ich hȁn aber doo dihȁime mȕse heuen oder ëëmden ùnd müesen absȁge.
Mee Glȕck hȁni aber scho ì jùnge Joore ghaa mìt de Sùnefìnschternis. Zwoor sìnd das nùr parzielli Ërȁignis gsii, wo sich aber gliichwoll ggloont hȁnd ìm Lauf vom Joor z bìachte.
Bì der eerschte bìni vìlìcht ì di viert Klass ggange, ùnd ìscht bìn öis ìm Ghȁischt sȁlber nȕd z gsee gsii, wìll früe am Morge, wo d Sùnen eerscht ì de Nöihȕtte vo s Chuenze hȁt möge schiine. Ase bìni mìt eme ruessgschwärzte Glaasschëërben ì s Noochbers Wȁid ufegschtìgen ùnd hȁn deet no en Zȁȁtel vo der Sùne tùnkel gsee. De Vatter hȁt mer iigschärft ghaa, joo nȕd mìt oogschȕtztem Aug ìd Sùne z luegen ùnd de gschwärzti Schëërbe nȕd aazlange, sùscht schȕtzi dëë au nȕme.
Dȁnn ìsches aber lang ggange bìs es ì öiserer Brȁiti wìder e Fìnschternis ggëë hȁt, ùnd so vìll mi mag bsìnen ìscht dȁnn nȕd emool schöön Wȁtter gsii, glaub mi aber draa z erìnnere, das mer wȁg dëre tȁilwiise Verfìnschterig ganz e diffuuses Liecht ghaa hȁnd wo d Ùmwȁlt echli grau hȁt lo wëërde.
Jetzt ìscht aber ùm d Joorhùndertwȁndi bìn öis e fascht totaali Fìnschternis aagsȁit gsii, ùnd d Aschtronoome hȁnd wellen ìm Haseschtrìck obe das Schpektaakel bìobachten ùnd fotografiere. Lȁider hȁt aber au daas Mool de Wȁttergott nȕd schöön mìtgmacht, ùnd au die won ȁxtra ìs Tütsch usegfaare sìnd, wo mer e totaali Verfìnschterig hetti chönen ërlȁbe, sìnd vìli am lȁtzen Oort paraadgschtande, wìll mȁngmool nȕd wiit nȁbetdraa Lùcken ì de Wùlchetecki de Blìck ùf das Ërȁignis freiggëë hȁnd.