Wo mer ìm Nüünzȁhùndertvierzȁȁni s nöi Bìnzholzschuelhuus bboue hȁt, ìscht nȁȁbet ere Tùrnhalen au e groossi Tuschaalag gmacht woorde. Dezue en Schwìngchȁller, wo dȁnn au fliissig güebt woorden ìscht. Die Tuschi ìscht au den Ùssewachteschüeler e paar Mool zùr Verfüegig gschtande. Mìr Hüebler hȁnd amel ì Zwȁierkolone de Landschtrooss noowen ìs Bìnzholz ȕbere marschiere müese. Deet ìsches dȁnn au wìder fascht mìlitäärisch wiiters ggange mìt dem Tusche. Zeerscht sìnd d Mȁitli draachoo ùnd d Buebe hȁnd si ì de groosse Tùrnhalen em Rùndlauff no rȁcht chönen uustoobe. Dȁnn ìsch is der Abwart Schȁnkel cho hole, ùnd wee dem, wo nȕd grad sofort gschpuuret hȁt ùnd schöön hofeli ìn Ùmchlȁidiruum gloffen ìscht. Doo hȁts dȁnn öppen e rȁchts Tùnnerwȁtter abgsetzt. Bsùnderbaar wȁnn der Abwaart nȕd guet bì Luun gsii ìscht. D Hüebler hȁnd dȁnn scho mȁngs Mool s Gfüül ghaa, si seiged halt wìder ȁimool mee de Blìtzablȁiter fȕr ander ›Luusgoofe‹ gsii. Die Tuscherei ìscht aber au nȕd lang ggange, ùnd s Wasser abschtele hȁt allmool es Weegschrei uusglööst. Ùf em Hȁiwȁȁg ìsch es dȁnn wìder fascht mìlitäärisch zueggange. Zwȁierkolonen ùnd s Doorf dùre no schier ìm Gliichschrìtt. Wooltoo hȁt jo das ›Tusche‹ sìcher jedem vo öis, hȁt doch di sȁb Ziit no niemert ìm Hüebli en ȁiges Baad ghaa. Sogaar de Leerer hȁt nù ì der Wöschchùchi e Badwane ghaa. Au det ìscht chuum mee as ȁimool ì de Wùche de hööch Baadofe mìt Holzchlötz ghȁizt woorde. Ì de mȁischte Puurehüüser hȁt mer sogaar no d Wösch ì der Chùchi ùf em Hëërd gsotte, oder ùf eme groosse Schömel oben ìn ere Gelten ìnen ùf em Wöschbrȁtt grìblet. D Ȕbergwȁndli ùnd Manehose sìnd no mìt em Wöschschtöössel ìme Holzzùberli ìne, ìn ere scho emool bbruuchte Lauge, gschtöpslet woorde. Die Aarbet hȁt amig d Mueter no gërn mììr ȕberloo. Es hȁt dȁnn scho öppen ì de ganze Chùchi ùmen es Gsöögg ggëë, bsùnderhȁitli dȁnn, wȁnn i lieber ìs Fȁlmis mìt den andere Goofe wäär go schpìle. Tuschen ìscht aber nù ìm Wìnterhalbjoor ìm Schuelplaan gschtande, ìm Sùmmer hȁt mer müesen ìs Sùnetaal aben ìd Badi. Das ìscht aber gaar nȕd eso bìliebt gsii, wìll fascht niemert vo öis hȁt chöne schwȕme, ùnd mìt fascht fȕfzg Chìnd ìsch es oomögli gsii, das is de Leerer s Schwȕme hetti chöne biibrìnge.
[ 22 ]