Wȁnn au ìmmer en hiesige Puur es ùsswärtigs Mȁitli ghüroote hȁt, ìscht die Bruut em Oobig vom Hoochsig mìt Böllerschȕssen empfange woorde. Nù wääret em Zwȁite Wȁltchrieg ìsch dë alt Bruuch verbote gsii. I mȍcht eso es Hoochsigschüüsse, Ȁndi von Vierzger Joore, bìschriibe.
Im Mȁie 1947 hȁt min Noochber, de Frìtz Buecher, ghüroote, ùnd di ledige Hüeblipùùrschte hȁnd si draagmacht, d Bruut, wo vom Gȕntschperg ȁnedùre choo ìscht, ortsüepli z empfoo. Bìm Gmȁindswȁibel Noldi Chȁngelbacher hȁt mer scho e paar Wùche voruus sȁchs Gmȁindsmörser lo reserwiere. Am Moorge vom Hoochsig ìscht dȁnn ȁine von Pùùrschten ùf Wald abe go em Mìlchfuerme Sepp Schnyder ìm Oberholz di schwëëre Mörser uuflaade. Wìll s Hoochsigȁssen ì de Sȁnnhȕtte gsii ìsch, hȁt mer fȕr s Schüüsse s Schtrȍȍssli ì s Taavete Bëërg ue uusglȁȁse, wo’s eso rȁcht ȕbers Tal use hȁt chöne tùnnere. Am Sìbni ìsch mer zȁmechoo ùnd hȁt alles fȕr die Schüüsserei paraadgmacht. Pùlver ìscht iigfȕllt woorde, ìmmer es halbs Moschtglaas Schwarzpùlver, daas dȁnn mìt Bapiir verdȁmmt, ùnd mìt eme Füüschtel zȕmpftig gschtöpslet. Ìd Zȕndlȍcher ie hȁt mer dȁnn gmaales Pùlver glëërt, das es schöön drùfobe no es Hüüffeli ggëë hȁt. Zùm Zȕnden ìscht es glüejigs Iseschtȁngli, öppe vier Schue lang, bbruucht woorde, wo mer ame Füürli ùs zwoo Chriisbùùrdene hȁiss gmacht hȁt. Mit em ›Potte Bërt‹, wo das Hoochsig mìt sim Car Alpin gfüert hȁt, ìscht abgmacht woorde, das ër de Halperg uuf sis Horn wacker tüeg bruuche. A dem hërrliche Früeligstaag wäärs zwoor nȕd nöötig gsii, scho vom ùndere Halperg ue hȁt mer s Auto gsee z faare choo. Sobald’s dȁnn ùm de Rank gȁge d Egliwììs gfaaren ìscht, hȁts ghȁisse «Feuer!», ùnd sȁchsmool denandnoo hȁts ȕber s Tal use tùnneret. Sofort sìnd d Zȕndlȍcher uusbbloose woorde, ùnd vo nöiem glade. Mìt achtzȁȁ Tùnnerschlääg ìsch s Emiili bìn öis bìgrüesst woorde, dȁnn hȁt mer die Gmȁindsmörser ì s Taavete Schopf abetrȁit, wo’s suuber bbùtzt ùnd fȕr de Transport mìt em Mìlchfuerme paraadglȁit woorde sìnd. Die Schȕtze hȁnd drùfabe das Hoochsig, ùf Brüütigams Chöschte, ì de ›Kantonsgrȁnzen‹ ȁne riichlich verschwelt.
[ 36 ]