Worùm die Hascht vo öisere Ziit?
So froog mi mȁngmool schtìll,
wȁnn s Lärmen öisers Hëërdeglüüt
bald ȕbertööne wìll.
Bìs zoberscht muen hȕt gcharret sii
und Lärme gmacht ùnd Gschtank.
Au niemert wott me zfrìde sii –
macht ùm siis Glȕck en Rank!
Wie ìscht doch ase hërrli schtìll
dùr öiseri Wȁlder z goo,
de Bȁche noowe, wo mer wìll,
d Ziit lauft ȁim nȕd dervoo!
I wȁiss, es ìscht e ghetzti Ziit,
won öiseri Wȁlt bìwegt!
Doch mȁischtens fëëlts halt a de Lüüt,
em Mȁntsch wo z hööchi Ziil erschtrebt!
[ 55 ]